GRAFFITI
	Verschillende meningen Graffiti is een bekend verschijnsel. Vooral in de steden. Op allerlei objecten vind je teksten en tekeningen: op gebouwen, monumenten, telefooncellen, bruggen, garages, liften, lantaarnpalen, wegwijzers, zitbanken, verkeersborden, schuttingen enzovoort. Allemaal plaatsen waar dat officieel verboden is. Wat vinden we nu van deze spontane manier om meningen te laten zien? Sommigen ergeren zich wild aan de teksten en schilderingen die overal in de stad opduiken. Andere storen zich er nauwelijks aan. Zij zien het als een uitlaatklep. Je moet toch kunnen laten zien dat je het ergens niet mee eens bent? De wet is hier heel duidelijk over: er is sprake van persoonlijk eigendom. En daarop staat een gevangenisstraf van maar liefst enkele jaren. Wat is graffiti? De term graffiti komt hoogstwaarschijnlijk van het Italiaanse werkwoord ‘graffiare’. Dat betekent ‘krabben, krassen’. Ook zit er het Griekse woord ‘grafo’ (=schrijven) in. Maar wat is graffiti nu precies? Niets meer of minder dan alle, vaak persoonlijke opschriften in de vorm van teksten of tekeningen. En dan op plaatsen waar dat officieel niet is toegestaan. Een ruim begrip dus. Zelfs persoonlijke ontboezemingen binnen de veilige muren van een toilet horen erbij. Die teksten dragen de verzamelnaam “latrinalia”. Bestaat graffiti al lang? Graffiti lijkt van deze tijd: ongeveer zo oud als de spuitbus. De naam is inderdaad jong. Maar het verschijnsel is oeroud. Al eeuwenlang hebben mensen op deze ‘’illegale’ manier hun teksten aan de wereld laten zien. Zo leefden de Egyptenaren hun ongenoegens uit op de stenen van de piramiden. Met veel energie werden teksten, slogans, tekeningen en versregels op de graven van de farao’s gekrast. Ook de muren van Pompei staan er vol mee. Wetenschappers gebruiken deze graffiti voor hun studies. Zij komen zo meer te weten over het leven van de gewone mensen uit die tijd. Zelfs de adel kon het niet laten. In de Tower van Londen zaten koningen en koninginnen gevangen. In de kerkers vinden we allerlei ‘vorstelijke” inscripties. Zelfs in de catacomben van het Vaticaan vinden we graffiti. De Berlijnse muur was destijds een geliefd bouwwerk voor kreten, leuzen en tekeningen. Na afbraak van de muur zijn ze aan verzamelaars verkocht. Bron (bewerkt): Tijdschrift Bres 173, Peter Roggeveen